Η σπουδαιότητα της μουσικής στην εκπαίδευση

Καλάθι Αγορών

0 αντικείμενο(α) - 0,00€
Το καλάθι αγορών σας είναι άδειο!

Η σπουδαιότητα της μουσικής στην εκπαίδευση

 

 

 

 

 

 

Η σπουδαιότητα της μουσικής στην εκπαίδευση

 

Η σύγχρονη επιστήμη βεβαιώνει ότι από τον Homo Habilis μέχρι τον Homo Sapiens Sapiens οι πρόγονοι μας πρώτα δοκίμασαν τις φωνές τους σε μακρές ρυθμικές καμπύλες κι ύστερα πέρασαν στον έναρθρο λόγο, όπως άλλωστε κι ο καθένας από μας στη βρεφική του ηλικία.

 

Επίσης οι πρώτες δοκιμές της φωνής του προγόνου μας δεν ήταν παρά μιμήσεις των ήχων του φυσικού περιβάλλοντος, άρα οι ήχοι του περιβάλλοντος αποτέλεσαν την πρώτη ύλη στην ανθρώπινη προσπάθεια για τις πρώτες μουσικές του συνθέσεις.

 

Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι έκαναν ένα βήμα παραπέρα αναδεικνύοντας τη σχέση μουσικής και ιατρικής. Η μουσική δεν χρησιμοποιείτο, όπως γίνεται σήμερα, σε παθολογικές μόνον καταστάσεις αλλά η χρήση της αποτελούσε συστατικό στοιχείο της παιδείας για το ιδανικό του “καλού καγαθού” ανθρώπου.

 

Χρειάστηκε να περάσουν πολλοί σκοτεινοί χρόνοι για να ξανα-ανακαλύψουμε την καταλυτική επίδραση της μουσικής στην ύλη, ιδιαίτερα στην ενόργανη και ειδικά στον άνθρωπο και την υγεία του. Στα τέλη του 19ου αι. η μουσική εισάγεται ως μέθοδος ψυχοθεραπείας. Διαπιστώνεται ότι οι αρμονικές μελωδίες επιβραδύνουν τους καρδιακούς παλμούς ενώ οι μη αρμονικές προκαλούν την αύξηση των καρδιακών παλμών. Αυτά ήταν τα αποτελέσματα από τις πρώτες κλινικές έρευνες που αποτέλεσαν τη βάση για να συγκροτηθεί ο ιδιαίτερος κλάδος της “Μουσικοθεραπείας” στα μέσα τού 20ού αιώνα.

 

Σημερινές μετρήσεις εκτιμούν ότι τα 100 δισεκατομμύρια ενεργά εγκεφαλικά κύτταρα ενός νεογνού λίγων ημερών δημιουργούν νέες συνάψεις με τον απίστευτο ρυθμό των τριών δισεκατομμυρίων το δευτερόλεπτο. Σε ένα συνέδριο που οργανώθηκε από τον Ρόμπερτ Ζατόρε, νευροεπιστήμονα του Πανεπιστημίου Μαγκίλ υπό την αιγίδα της Ακαδημίας Επιστημών της Νέας Υόρκης, με θέμα “Τα βιολογικά θεμέλια της μουσικής”, ανακοινώθηκε για πρώτη φορά ότι η έντονη άσκηση στο παίξιμο ενός οργάνου οδηγεί στην ευδιάκριτη αύξηση του μεγέθους τμημάτων του εγκεφαλικού φλοιού, του στρώματος της φαιάς ουσίας η οποία έχει συσχετιστεί με τις υψηλού επιπέδου λειτουργίες του μυαλού. Ανακοινώθηκε επίσης ότι η μουσική μπορεί να επιδρά στα επίπεδα διαφόρων ορμονών, συμπεριλαμβανομένων της κορτιζόλης (η οποία συμμετέχει σε καταστάσεις εξάψεων και άγχους), της τεστοστερόνης (η οποία συμμετέχει σε καταστάσεις επιθετικότητας και έξαψης) και της οξυτοκίνης (η οποία συμμετέχει σε συναισθήματα στοργής για παιδιά). Ο Ρόμπερτ Ζατόρε με τη χρησιμοποίηση τομογραφίας εκπομπής ποζιτρονίων (ΡΕΤ) έδειξε επίσης ότι τα τμήματα του μυαλού, τα οποία συμμετέχουν στην επεξεργασία συναισθημάτων, ενεργοποιούνται, όταν κάποιο άτομο ακούει μουσική. Έτσι, η επιβεβαίωση των “ιδεών” της αρχαίας ελληνικής “διαίσθησης” είναι καθημερινή σε εργαστήρια και σε ανακοινώσεις συνεδρίων της ιατρικής επιστήμης. Γενικά, τα αποτελέσματα του συνόλου των ερευνών των σημερινών εργαστηρίων συμφωνούν, ότι η επίδραση της μουσικής, ιδιαίτερα στους νέους οργανισμούς, αναπτύσσει το νου νου, προσθέτοντας εγκέφαλο πάνω στον εγκέφαλο.

 

Το ενδιαφέρον της υπόθεσης έγκειται στο γεγονός ότι η μουσική εκπαίδευση δεν αυξάνει μόνον τη “μουσική ευφυΐα” αλλά τη συνολική ευφυΐα και τη συνολική νοημοσύνη του ανθρώπου.

 

Η μουσική, δεν προσφέρεται μόνο για χαλάρωση και ηρεμία σε ένα έμβρυο ή βρέφος, αλλά προετοιμάζει τις νευρωνικές οδούς για την ανάπτυξη της νοημοσύνης των παιδιών προσχολικής και σχολικής ηλικίας. Κατά συνέπεια αποτελεί ένα ισχυρό μέσο μάθησης σε όλη τη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου.

 

Ηλίας Αναγνώστου - Σχολικός Σύμβουλος Π.Ε.